Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Αύγουστος

Αύγουστος ίσον καίσαρας και λοιπά αυτοκρατορικά και κυρίαρχα τσιτάτα.
Στο κλεινόν άστυ και σε κατάσταση ''έντασης εργασίας'' παραμένει Αύγουστος.
Υπάρχουν και χειρότερα!
Τον αντιλαμβάνεσαι αυτούς τους ενδιαφέροντες καιρούς σε κάθε coffee brake.

Όπερ και σημαίνει Freddo Cappuccino με άμεση ενεργοποίηση των πέντε αυτοκρατορικών αισθήσεών σου που σου δηλώνουν πως ζειςΆρχοντας λέμε!

Γύρω σου συνεχίζει η ιλιγγιώδης ρευστότητα της βλακείας. Ανακατατάξεις, κωλοτούμπες κι ακατάστατα κατεστημένα ξεχαρβαληδόν...

Ατάραχος λέμε καθό το τομάρι σου όντας σε greek coffee time ξεφεύγει επί του παρόντος από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όπως η νεοφιλελεύθερη αστική ολιγαρχία επιβάλλει.

Γραμμένους τους έχεις και γειωμένους με ηλεκτρολογικό σχέδιο, ώστε η φαιά ουσία σου να λειτουργεί ομαλώς και να αντιλαμβάνεται πως το καρκίνωμα το νεοφιλελεύθερον γκρεμίζει πλέον κάθε βεβαιότητα και κάθε αίσθηση ασφάλειας κάνοντας και τους πλέον φέρελπεις να αμφιβάλλουν επι παντός...
Όπως το πόσες ζάχαρες συνιστούν τον καφέ σου γλυκό. Τους κύβους πάγου τους προσδιόρισα με βάση τον Αύγουστο ok. Άλλοι επιμένουν να ψάχνουν το Θεό στο τηλέφωνο!Τους πρότεινα το What's up...

Γύρω σου μια σκυθρωπή κοινωνία που όχι απλά δε χαμογελάει πλέον, αλλά αρνείται να εκφραστεί, σαν ένα κύμα ζόμπι στην πόλη που κινείται μηχανικά στους δρόμους του τίποτα. Εξαιρούνται οι γκόμενες που απορούν γιατί χάθηκε η περιπέτεια από το greek summer timeΆντε τώρα να εξηγήσεις πως ο άλλος περπατάει και βλέπει φορολογικά δελτία και λογαριασμούς.
Αλλά Ζει ο μαλάκας!
Ζει προσαρμοσμένος στην ευτυχία του τίποτα.
Εκείνη  που τη συνιστούν μια τυπική δουλειά άνευ όρων και συμβάσεων και λίγη θάλασσα ένεκα αυγουστιάτικου έθους...

Όλοι οι δρόμοι οδηγούνε εκεί.
Ευτυχώς λέμε που η ελληνική θάλασσα δε χρεοκοπεί και δεν δεσμεύεται ακόμη από φοροπεριορισμούς και ξεπουλήματα σε γκέι αυλικούς ή αλλιώς ''επώνυμους''...
Ευτυχώς που κάθε Αύγουστο εξανθρωπίζει όσο μπορεί το σύγχρονο σκλάβο που μετράει τα αλυσοδεμένα βήματά του, αρκούμενος στο ότι ζει απλά προσαρμοσμένος πλέον στην ευτυχία του τίποτα. Εκείνη απ’ την οποία δε μπορείς να κάνεις τις αφαιρέσεις και τις διαλογές σου, ώστε να νιώσεις άνθρωπος που πραγματικά ζει κι επιλέγει.
Ν’ αφαιρέσεις το στόρι το καλοκαιρινό και να σου μείνουν και δυό ταβέρνες με τα φιλαράκια και κάτι που αγόρασες κινητό ή ακίνητο από την αγορά ρ’αδερφέ...

Μηδέν! Μηδέν με ανάγκες εξανθρωπισμού...
Εξανθρωπισμός yes!
Αυτό θα είναι το αυριανό ζητούμενο μιας κοινωνίας που πάσχει από χρόνια αναισθητική μηχανοποίηση μετατρεπόμενη σε ζόμπι των καιρών μας.
Και θα 'ναι δύσκολο όσο δεν αλλάζουν τα πράγματα, γιατί κάποια στιγμή θα ξεσπάσει και θα επιφέρει απίστευτη ωμή βία προς κάθε κατεύθυνση κινητοποιώντας το κυρίαρχο ένστικτο της επιβίωσης...
Για ''ψωμί, μπριζόλα και κόκα κόλα'', για ''λάπτοπ, εξοχικό κι αυτοκίνητο'', δεν ξέρω!

Ξέρω μόνο πως είναι κοντά, όσο το coffee brake στο Κλεινόν Άστυ μου επιτρέπει να το βλέπω...