Ισραήλ - Μέση Ανατολή

Μέση Ανατολή

Μετά από δεκαετίες ενός διαρκούς και λογικά αδικαιολόγητου αντισημιτισμού, η Ελλάδα επιτέλους βελτιώνει τις σχέσεις της με το Ισραήλ.

Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν μπορεί να διατηρεί παράλληλα καλές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο γεγονός που θα βοηθούσε και σε τυχόντα διαμεσολαβητικό ρόλο της στο μεσανατολικό.

Ο παραδοσιακές φιλοαραβικές μας τάσεις όφειλαν κάποια στιγμή να συνυπολογίσουν πως :

α) ο Οργανισμός Ισλαμικής Διάσκεψης – του οποίου προεδρεύει η Τουρκία – ποτέ δεν μας ωφέλησε, απεναντίας το σύνολο των κρατών μελών του έχουν αναγνωρίσει το ψευδοκράτος της βόρειας Κύπρου.

β) όλα τα αραβικά κράτη κυβερνώνται – ακόμη και μετά την αραβική άνοιξη – από θεοκρατικά  ή μιλιταριστικά και γενικά απολυταρχικά καθεστώτα που δυναστεύουν τους λαούς τους.

γ) το Ισραήλ έχει το αυτονόητο δικαίωμα να προστατεύει την επικράτεια και το λαό του από κάθε εχθρική απέναντί του ενέργεια.

δ) το Ισραήλ έχει να παρουσιάσει επιτεύγματα στην επιστήμη, την έρευνα και την τεχνολογία τέτοια που το καθιστούν ισχυρό και άρα αξιόλογο σύμμαχο για ένα ευρωπαϊκό κράτος όπως η Ελλάδα.

ε) πέραν της θεμιτής ελληνοτουρκικής προσέγγισης σε όλα τα επίπεδα συνεργασίας οφείλουμε να μην ξεχνάμε τον νεοοθωμανικό προσανατολισμό της Τουρκίας και άρα τους πιθανούς στόχους της για αναζήτηση ζωτικού χώρου κυρίως σε περίπτωση που δεν ενταχθεί στην ευρωπαϊκή ένωση. 

στ) η πλειονότητα του μεταναστευτικού προβλήματος της Ελλάδας ορίζεται από  μουσουλμανικούς πληθυσμούς, που είναι φύσει και θέσει αναντίστοιχοι  με την ελληνική πραγματικότητα και κουλτούρα, καθιστώντας αδύνατη κάθε προσπάθεια ένταξης ή αφομοίωσης.  

Πέρα λοιπόν από θρησκοληπτικές απόψεις και ιδεολογικές  προκαταλήψεις, το Ισραήλ οφείλει να είναι αξιόλογος συνεργάτης και σύμμαχος της Ελλάδας στον ορίζοντα της νέας γεωστρατηγικής μας αντίληψης και μάλιστα χωρίς να βλάπτονται οι ελληνοαραβικές σχέσεις.

Σε όσους θίγονται από την ελληνοισραηλινή προσέγγιση λόγω περίεργων παραθρησκευτικών ενστίκτων που παραπέμπουν στον κακό σιωνισμό,  πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι :

α. αυτά τα ''φρούτα'' ευδοκιμούν κυρίως εκτός Ισραήλ

β. ''κακός'' είναι ο σιωνισμός όταν θεωρείται από έναν υποδεέστερο ελληνισμό, που αντί να ξορκίζει θα 'πρεπε να εργάζεται για τη βελτίωσή του

γ. ο ταλιμπανισμός είναι σε πλήρη αντίθεση με κάθε έννοια ελευθερίας δημοκρατίας και ανθρώπινης αξιοπρέπειας, όπως και οι αντίστοιχες δήθεν σοσιαλθεοκρατίες.

Την ώρα λοιπόν που αφήνουμε κροκοδείλια δάκρυα δήθεν για τα 'παιδιά της Παλαιστίνης' ας μπούμε στον κόπο να δούμε και τα παιδιά του Ισραήλ που ξαφνικά δέχτηκαν μια ρουκέτα της Χαμάς.

Την ώρα που οι προοδευτικές μας κορώνες είναι στο διαπασών, ας θυμόμαστε τη μπούργκα και τους λιθοβολισμούς γυναικών. 

Οι θρησκείες είναι σεβαστές στο βαθμό που τους αναλογεί (στον ηθικό έλεγχο των μαζών), αλλά η θεοκρατία δεν αντικαθιστά τις θεμελιώδεις σήμερα ανάγκες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Άρα η σημερινή ελληνική πραγματικότητα απέχει παρασάγγας απο την a priori παραδοσιακή και μονομερή ελληνοαραβική φιλία και ορθά ανασχηματίζεται με ελληνοισραηλινή προσέγγιση και συνεργασία.