Καταγγελία στο Facebook για τη σελίδα Λύκαια

 http://www.facebook.com/pages/Lykaia/139998989352677#

Κατήγγειλα την παραπάνω σελίδα στο Facebook για απαράδεκτο και απατηλό περιεχόμενο που λόγω άγνοιας προφανώς διαστρεβλώνει και προσβάλλει την ελληνική ιστορία και μυθολογία, αναφερόμενη σε κανιβαλισμό στα  Λύκαια.

[…upon an ancient threat of cannibalism and the possibility of a werewolf transformation for the epheboi (adolescent males) who were the participants]

Συνεχίζει μεταφράζοντας δυτικότροπα και απλοϊκά το προσωνύμιο ''λύκαιος'' προσδίδοντάς του χαρακτηριστικά λυκανθρώπου

 

[The epithet Lykaios ("wolf-Zeus") is assumed by Zeus only in connection with the Lykaia, which was the main Arcadian festival…]

αγνοώντας πως η ρίζα –λυκ σημαίνει φως, εξ’ ου και Λυκόσουρα (λυκός ορώ = βλέπω το φως της αυγής), γι αυτό άλλωστε και Λύκεια ονομάζονται τα σχολεία μας σήμερα λόγω της σχέσης τους με το φως της παιδείας και όχι επειδή εκπαιδεύουν …λύκους ! Για όνομα !

[Λεξικό : Τεγόπουλος - Φυτράκης]

Παρότι συνεχίζει και παραδέχεται πως η σύγχρονη αρχαιολογική σκαπάνη δεν εντόπισε ίχνη ανθρωποθυσιών

[Modern archaeologists have found no trace of human remains among the sacrificial detritus, but recent discoveries at the mountain-top ash-heap altar that Pausanias saw but was reluctant to pry into, reveal that it was much older than the Classical Greeks themselves realised.]

παραπέμπει με τρόπο στην παλαιότητα της αναφοράς, ώστε να παραμείνει η εντύπωση του βάρβαρου έθους.

Επίσης τους πληροφορούμε πως το Άβατον ήταν τέτοιο, όπως κάθε τόπος τέλεσης μυστηρίων ή ιερουργίας στην αρχαιότητα και όχι τόπος με αρνητική ενέργεια όπως εικάζεται λόγω ανθρωποθυσιών.

Σημειώνεται δε πως εδώ στο Άβατον ο λύκαιος βασιλιάς (λιογέννητος) προσευχόταν απευθυνόμενος στο θεό ήλιο (ηλιολατρεία) και η προσευχή του παραμένει μέχρι σήμερα αποτυπωμένη στο ελληνικό Άλφάβητο 

http://kamararc.blogspot.gr/2011/10/blog-post_1324.html

Εν τέλει και αναφορικά με το μύθο οι περιπτώσεις εξορίας του λυκάονα κλπ συμβολίζουν την ζωώδη κατάσταση που ζούσε όποιος εξοριζόταν εκτός κοινωνίας και πόλης για να τονιστεί η σημασία των τελευταίων, οι οποίες σημειωτέον τότε άρχισαν να υφίστανται ως οργανωμένες συμβιώσεις ανθρώπων δίνοντας τέλος στη νομαδική μετακίνηση του τροφοσυλλέκτη ή κυνηγού αρχανθρώπου.

Παράλληλα ο μύθος της επίσκεψης του Δία στον Λυκάονα σηματοδοτεί το πέρασμα στην (Δίαια) ιστορική εποχή από την μυθολογική (Κρόνια – από το Χρόνο που ρέει (εξ ου και Ρέα) προς τα πίσω αχαρτογράφητος και μυθώδης και υπό αυτή την έννοια ο Κρόνος έτρωγε τα παιδιά του).

Και σήμερα ο Χρόνος αδιαφορεί για το ασήμαντο και το κίβδηλο και εξακολουθεί να το ''τρώει'' απλά αγνοώντας το ιστορικά...