Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση etc


Έθνος ελληνικό ημεδαπές.
Λίγοι συγκριτικά και  lone wolves bloggers  που φιλοτεχνούν λόγιους στέφανους, για ηλεκτρονικούς σέρφερ που αναζητούν φωνές να μιλάνε για το σύνολο.
Παλιοί φίλοι κάποιοι σαν παλιό καλό κρασί.
Μιλάνε ακόμη για το σύνολο.
Και για το κάλλος και για την αρμονία και για τη θλίψη των πυγολαμπίδων.

Η μεγάλη πλειοψηφία, η χρυσοκάνθαρη υπαίτια της σωτηριακής δημοκρατίας δεν αποχωρίζεται το ένα χέρι απ’ την τσέπη όταν σκέφτεται πολιτικά,  ακόμη κι αν αυτό κρίνει την τύχη των παιδιών της.

Κουλτούρα διανοητικής γήρανσης που παραπέμπει σε ΑντιΤέχνη.

Γκρίζα και μαύρη, γεμάτη υγρασία και σαπίλα που έλκεται από τα βάραθρα του Καιάδα.

Τροφή απρόσμενη στο μαύρο και στο κόκκινο αυγό του φιδιού με το Νίτσε να χαμογελάει επιτέλους.
ΑντιΤέχνη.

Η αισθητική χάθηκε πριν δεκαετίες.
Η πολιτική καταποντίστηκε μαζί της.

Ο μαυροντυμένος γιάπης της πλατείας Κολωνακίου στο ίδιο life style με τον άλλο της Βουλής και της Οθόνης.
Πιθανή διαφορά στο πουκάμισο δικαιολογείται από τις τάσεις και τις στάσεις.

Εικόνα κολομβιανού βαρώνου.
Με δέκα plus μπράβους να εναλλάσσονται στο κράτημα του πούρου όταν μιλάει στο κινητό.
Το χάμερ πλατεία μόστρα κι οι εννιά με τουπέ ακάπνιστου δολοφόνου παρατηρούν και παρατηρούνται.

Μπράβος πούρου.
Το επάγγελμα του μέλλοντος, με ευρωπαϊκά αφεντικά, χαλαρά.

Εκείνα δε φοράνε μαύρα.
Τζινάκια και φούτερ και μαμώ τα λεφτά τους ζούνε περίπου όπως και πριν τα κάνουν.

Δεν τα επιδεικνύουν τόσο.
Και δεν είναι αξύριστοι.

Ήρθαν να μιλήσουν με τους δικούς μας για επενδύσεις και σκιάχτηκαν απ’ τη μαυρίλα και την τρίχα.
Gipsy Days, Balkan.

Η Ελλάδα πέρασε στην Τουρκία και έχει πρόβλημα με τη βίζα της επιστροφής.
Ταμάμ.

Οι άλλοι, λαός και γκαρσόνια και μπράβοι και υποψήφιες καλλιτέχνιδες σε αναζήτηση φραγκάτου συζύγου μέσα από προσωπικές συνεντεύξεις και δυο πόζες σε κίτρινα εξώφυλλα.

Γκαρσόνια και μπράβοι και σταρ από εδώ μέχρι τις Βρυξέλλες.
Η ευρωπαϊκή μας ολοκλήρωση δικαιώνεται.

Και σύ?
Συ βγαίνεις αργά σκοτάδι να πας στο Cursaros Bar για ένα ανθρώπινο ρακί Κούβας.

Θάναι ο Σάκης ο μπάρμαν να συζητήσεις για τα άγρια άλογα της Κεφαλλονιάς που χάνονται ή για τους Έψιλον που θάρθουν...

Κι ενώ απολαμβάνεις γουλιές θανατηφόρας φωτιάς ν’ αφυπνίζουν το αίμα σου και τη ζωή σου να ξοδεύεται σα φωτιά των Ελ, η μουσική παίζει ''Sattelite'' κι είναι φυσικά η ώρα ν’ ανάψεις τσιγάρο.

Σαν έλληνας σοφιστικέ και λοιπά.
Γιατί δεν είναι η φτηνιάρα νικοτίνη η εισαγόμενη το θέμα και άλλα τσιτάτα, αλλά η μικρή μεγαλοπρέπεια του να φυγαδέψεις με τον καπνό κομμάτια ψυχής στα ουράνια.
Σαν έλληνας.

Κι ενώ βρέθηκες σ’ αυτό το υπέροχο περιβάλλον σκάει μπροστά σου ένα αποστεωμένο είδος με φωνή χαλασμένης κόρνας μεσσηνιακού Datsun να σου χτυπιέται : Νο Smokinnnnn!

Τελικά ούτε απλός έλληνας δε μπορεί να ‘σαι ρε macaca!


( διασκευή απο το phorum.gr )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου