Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Μεγέθη και μετρήσεις του Χρόνου

Για την ανθρώπινη επιστήμη ο χρόνος είναι ένα αμφίσημο μέγεθος, απαραίτητο για την αντίληψη της παρατηρούμενης πραγματικότητας γύρω μας.

Σα μέγεθος προσδιορίζεται κυρίως απο την κυκλική κίνηση σωμάτων γύρω απο το κέντρο ενός συστήματος.

Έτσι σαν απλός κύκλος η ώρα μας έχει 60 λεπτά και κάθε λεπτό 60 δεύτερα.

Η περιφορά της Γης γύρω απο τον άξονά της 24 ώρες και γύρω απο τον ήλιο 360 ημέρες συν 5 εμβόλιμες για την τακτοποίηση των αποκλίσεων.

Μια ετήσια περιφορά της Γης γύρω απο τον ήλιο χωρίζεται σε 12 μήνες ή 12 απλούς ζωδιακούς τόπους, ορίζοντας και τον απλό ζωδιακό ή αστρονομικό κύκλο με βάση την εκλειπτική τροχιά τους και την ευθεία προβολή τους ανα μήνα σε αντίστοιχους αστερισμούς.

Το ηλιακό μας σύστημα όμως δεν είναι μόνο του στο σύμπαν, αλλά εμπεριέχεται στο γαλαξία μας, σε ένα αστρικό σύστημα κοκ.

Έτσι το ηλιακό μας σύστημα περιφέρεται γύρω απο το γαλαξία  σε μια περίοδο περίπου 26.000 ετών, χρόνος που ονομάζεται ο Μέγας Ενιαυτός του Πλάτωνα.

Η διαίρεση αυτού του γαλαξιακού κύκλου μας δίνει 2.167 περίπου έτη που αντιστοιχών σε μια πλήρη ζωδιακή εποχή.

Αν και οι εκτιμήσεις ποικίλουν, λέγεται πως με βάση μέτρησης το έτος 1 μ.Χ. διανύουμε την εποχή των Ιχθύων, που ακολούθησε μετά την εποχή του Κριού και αναμένει την εποχή του Υδροχόου κοκ.

Τι γίνεται όμως αν αφετηρία μετρήσεων δεν έιναι το έτος 1μ.Χ. αλλά διαφορετικό όπως έχει υπολογιστεί απο άλλους αρχαίους πολιτισμούς?

Οι έλληνες , οι αιγύπτιοι, οι Μάγια κλπ είχαν άλλες αφετηρίες μέτρησης του αστρονομικού ζωδιακού τους, με αποτέλεσμα η εποχή του Υδροχόου πχ να μην είναι πιθανόν το 2167μΧ ή ο μέγας Ενιαυτός των Ελλήνων να ολοκληρώνεται σε άλλους χρόνους απο αυτούς που σήμερα δεχόμαστε.

Οι αρχαίοι αυτοί πολιτισμοί έδιναν αστρονομικές κατευθύνσεις σε περίφημα κτίσματα ή ναούς τους, ώστε να καταγράφουν και να παρακολουθούν αυτή την κίνηση του μεγάλου ζωδιακού κύκλου.

Πέραν όλων αυτών και επιστημονικά το ηλιακό μας σύστημα διέρχεται απο ένα 'σημείο μηδέν' του γαλαξιακού του κύκλου ευθυγραμμισμένο με το κέντρο του γαλαξία το επόμενο έτος 2012 και σε πλήρη ευθυγράμμιση όλων των πλανητών του ταυτόχρονα.

Προφανώς αυτό το αστρονομικό 'σημείο μηδέν' είναι και το κλείσιμο του μεγάλου ενιαυτού ή μεγάλου ζωδιακού κύκλου. 

Ένα τελευταίο χρονικό μέγεθος είναι ο 11ετής ηλιακός κύκλος κατά τον οποίο αλλάζει το spin περιφοράς του ηλίου με αποτέλεσμα τη βίαια έκλυση ηλιακών ανέμων.

Σημαντικό είναι ότι ο ηλιακός κύκλος και ο γαλαξιακός κύκλος συμβαίνουν  ταυτόχρονα στις 21/12/2012 και χωρίς να σταθούμε επι του παρόντος στο ακριβές της ημερομηνίας ή στα διάφορα σχετικά σενάρια.

Με την ίδια μέθοδο πέραν του γαλαξιακού κύκλου υπάρχει ο μεγαλύτερος κύκλος του σμήνους γαλαξιών ή των αστερισμών κοκ.

Ένας χρονικός κύκλος απο 240.000 έως 360.000 έτη για τον οποίο δύσκολα αναφέρεται κανείς, αλλά η επιστήμη έχει καταγράψει τις παρατηρήσεις της για τους 60 περίπου που έχει εντοπίσει να συνέβηκαν κατά το απώτερο παρελθόν των τελευταίων 2,5 εκατομυρίων ετών ζωής του πλανήτη.
  
Το σημαντικό συμπέρασμα όλων των παραπάνω είναι πως ο χρόνος ως μέγεθος μετρήσιμο, αποτελεί ή ακολουθεί έναν γεωμετρικό Κύκλο σε αντίθεση με τη γραμμική αντίληψή του. 

Γεωμετρικό κύκλο κανονικό ή ελλειπτικό σχηματικά αποτελούν και όλα τα ουράνια σώματα ή συστήματα σωμάτων τουλάχιστον αυτά που μπορούμε να παρατηρήσουμε. 
Τέλος και η σημειακή απεικόνισή τους σε διαστάσεις μικρόκοσμου εξακολουθεί να αποτελεί έναν γεωμετρικό κύκλο.

Αν λοιπόν ο χρόνος είναι πραγματικό μέγεθος, τότε είναι γραμμικός ή κυκλικός ?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου